پادشاهی جایزه بزرگی برای هنرمندان گذاشت که بتوانند به بهترین شکل آرامش را به تصویر بکشند . نقاشان بسیاری آثار خود را به قصر فرستادند.آن تابلو ها تصاویری بودند از جنگل به هنگام غروب،روزهای آرام،کودکانی که در خاک می دویدند،رنگین کمان و قطرات شبنم بروی گلبرگ گل سرخ.

پادشاه تمام تابلو ها را بررسی کرد.اما سرانجام فقط دو اثر را انتخاب کرد .اولی تصویری بود از دریاچه

که کوه های عظیم و آسمان آبی را در خود منعکس کرده بود.در جای جایش می شد ابر های کوچک و سفید را دید و اگر دقیق نگاه می کردند در گوشه چپ دریاچه خانه ای قرار داشت که پنجره اش باز بود و از دودکش آن دود بر می خاست.

تصویر دوم نیز کوه ها را نشان می داد .اما کوه ها ناهموار بودند.قله ها تیز و دندانه ای بود و آسمان بالای کوه ها به طور بی رحمانه ای تاریک بود و ابر ها آبستن آذرخش ،تگرگ و باران سیل آسا بود .این تابلو با تابلو های دیگر هیچ هماهنگی نداشت.اما اگر آدم با دقت به تابلو نگاه می کرد،در بریدگی صخره جوجه گنجشکی را می دید که آنجا در میان غرش وحشیانه طوفان آرام نشسته بود.

پادشاه درباریان را جع کرد و اعلام کرد که برنده بهترین تصویر آرامش ،تابلو دوم است.بعد توضیح داد که آرامش آن چیزی نیست که در مکانی بی سروصدا ،بی مشکل و بی کار سخت یافت شود،بلکه چیزی است که می گذارد در میان شرایط سخت آرامش در قلب ما حفظ شود.این تنها معنای حقیقی آرامش است.